Drie maanden na haar geboorte mocht ik weer beginnen met werken.
Als verpleegkundige in de wijk, werk ik in een groot werkgebied. Ik reis en werk in verschillende dorpen.
Vooraf spraken we af, dat ik op kantoor zou kolven. Dat was echter lastig te plannen. Ondanks het recht op 25% van mijn werktijd te kunnen gebruiken om te kolven, moet ik hierin nogal creatief zijn.
Wanneer ik aan het werk ben, kan het zijn dat ik enige tijd niet op kantoor kan komen. Daarnaast kan het zijn dat ik naast mijn route, bereikbaar ben voor oproepen en mijn collega's.
Na een week werken, waarbij ik soms toch weer stuwing had, stress ervaarde en zelfs weer een productiedip kreeg, besloot ik actie te ondernemen.
Ik kocht een autostekker en stopte fenegriek pillen in mijn kolftas.
Ik kan nu overal kolven, zoals in dat kleine dorpje Swichum.
Met uitzicht op een klein kerkje (vooral 's avonds erg mooi verlicht).
Wanneer ik echt in tijdsnood kom, kan ik nu zelfs handsfree kolven. Met de juiste bh aan heb ik mijn handjes weer vrij.
Stress, natuurlijk heb ik het nog wel.
Maar we hebben al aardig wat dipjes overleefd en zijn nog niet van plan om te stoppen.
Daarnaast pak ik nu mijn rustmomentjes op de mooiste en gekste plekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten